🌿 การฝึกวางใจ…ไม่รับกรรมคนอื่นมาแบก

ในบทความก่อน เราได้พูดถึง “ใจ...ที่ไม่แบกกรรมของคนอื่น”
เรารู้ว่า ความชอบ ความชัง ที่เกิดขึ้น ล้วนมาจากการที่ใจเราเผลอไปยึดในกรรมของใครบางคน
ทั้งที่แท้จริงแล้ว…กรรมใคร ก็ของคนนั้น

แต่การจะไม่แบกได้ ไม่ใช่แค่รู้ มันต้อง “ฝึก”
ฝึกที่จะวาง ฝึกที่จะไม่ถือ 🧘‍♂️
เริ่มจากการเจริญสติในเหตุการณ์เล็ก ๆ
ใครพูดแรงใส่เรา ใจสะเทือน 🍂
รู้ทันว่าความสะเทือนนั้นมาจาก “การยึดถือ” แล้วค่อย ๆ ปล่อยเบา ๆ

ไม่ใช่เพราะเรายอมแพ้
แต่เพราะเราไม่อยากเอาสิ่งไม่จำเป็นมาใส่ใจ 🕊️

บางครั้ง...ใจอยากตอบโต้ อยากอธิบาย
แต่คำพูดนั้น หากไม่ทำให้ใจเราสงบขึ้น ก็อาจไม่จำเป็น
เพราะใจที่เข้าใจว่า “สิ่งนั้นไม่ใช่ของเรา”
ก็ไม่ต้องขนแบกให้หนักอีกต่อไป 🍃

การฝึกวางใจ เป็นการให้พื้นที่ว่างแก่ตัวเอง
ว่างพอที่จะหายใจ ☁️
ว่างพอที่จะเข้าใจ
และว่างพอที่จะให้อภัย...ทั้งเขาและตัวเราเอง 🪷