💚 หัวใจที่วางเบา 🌿

ความรัก... หากมองด้วยตาใจที่ยังไม่เรียนรู้ อาจเหมือนเถาวัลย์พันเกี่ยว 🌱

แต่เมื่อมองผ่านแววตาแห่งธรรม ความรักก็กลายเป็นบทเรียนอันอ่อนโยนของชีวิต 🍃

เราไม่ได้รักใครเพื่อให้เขามาเติมเต็มเรา
แต่เรารัก... เพราะใจเราพร้อมจะให้ 💞

เมื่อได้รักใครสักคน ธรรมะสอนให้เราดูความรู้สึกนั้นด้วยสติ
ไม่หลง ไม่ยึด ไม่อยากครอบครอง
แต่เรียนรู้ที่จะ “อยู่กับความรัก” อย่างวางใจ 🌸

เหมือนต้นไม้ที่ปลูกให้ร่มเงา 🌳
ไม่ได้หวังให้ใครมายืนใต้เงานั้นตลอดเวลา
แต่ยินดี... ที่เงาเย็นนั้นจะเป็นที่พักใจของใครบางคน แม้เพียงครู่หนึ่งก็พอแล้ว

เพราะรักที่มีสติ
ไม่บีบ ไม่รั้ง ไม่พรากจากความสงบในใจ ✨
และหากวันหนึ่ง ความรักนั้นจะเปลี่ยนรูปไป
ใจที่ได้ฝึกวางอย่างเบาเบา ก็ยังสามารถยิ้มกับลมที่พัดผ่าน... แล้ววางมือจากเถาวัลย์นั้นได้อย่างสงบ 🍂